درمان زخم های پا که بهبود نمی یابد

مراقبت از زخم پا در دیابت:

بیماری قند، که یک بیماری سیستمیک است ، در ادبیات پزشکی به عنوان دیابت تعریف شده است. اگرچه دیابت بر سلامت عمومی فرد تأثیر می گذارد ، اما باعث شکایات جدی بسیاری می شود و کیفیت زندگی بیمار را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. مشکل دیابت ، که یک بیماری مزمن است ، باید با روش های درمانی مناسب برای بیمار کنترل شود.

مشخص شده است که تقریباً 1 نفر از بیماران مبتلا به دیابت در برخی از مراحل زندگی خود دچار زخم پا می شوند. با این حال ، 6  نفر از بیماران مبتلا به دیابت به دلیل عفونت زخم و دلایل مشابه در بیمارستان بستری می شوند.

در سال های اخیر ، قطع پا در بسیاری از بیماران به دلیل دیابت نیاز بوده است. این وضعیت ،  آمپوتاسیون نامیده می شود. تقریباً در 24 درصد از بیماران مبتلا به دیابت استفاده می شود.

به همین دلیل ، علاوه بر کنترل دیابت ، درمان واجد شرایط دیابت در حفظ سلامت عمومی بیمار از اهمیت بالایی برخوردار است.

در غیر این صورت ، زخم های دیابتی می توانند از اهمیت حیاتی برخوردار باشند.

درمان زخم های پا که بهبود نمی یابد

در چه افرادی زخم پا ایجاد می شود؟

بسیاری از افراد مبتلا به دیابت می توانند زخم هایی را در ناحیه پا و مچ پا تجربه کنند.

به ویژه در بیماران مرد مسن ، بیماران استفاده کننده از انسولین و بیماران مبتلا به بیماری های کلیوی ، چشمی و قلبی در نتیجه دیابت ، خطر تشکیل زخم دیابت بیشتر است.

علاوه بر این ، بیمارانی که الکل و سیگار مصرف می کنند نیز در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دارند.

زخم پا در بیماران دیابتی چگونه ایجاد می شود؟

اعصاب بیماران مبتلا به دیابت در دراز مدت آسیب می بیند. این مشکل به عنوان نوروپاتی ناشی از قند خون بالا تعریف می شود و در نتیجه احساس لمس پا کاهش می یابد و از بین می رود. بنابراین ، درد در پا احساس نمی شود.

از طرف دیگر ، زخم های دیابتی در نتیجه ظهور بیش از یک بیماری در دراز مدت ایجاد می شود.

علاوه بر کاهش حس در پا ، اختلالات گردش خون ، تغییر شکل در پا و تحریکات مکرر در نواحی مشابه پا باعث باز شدن زخم دیابتی می شود.

درمان زخم های پا که بهبود نمی یابد

اکثریت بیماران دیابتی دارای انسداد عروقی در وریدهای رسیده به پا هستند. علاوه بر انسداد عروقی ، درمان خودبه خودی زخم های باز شده روی پا با اثر دیابت بسیار مشکل است. با این حال ، ایجاد عفونت در زخم هایی که به مدت طولانی باز می مانند مشاهده می شود ، که این امر روند درمان را بسیار دشوار می کند.

دیابت همچنین باعث مشکلات بینایی می شود. به همین دلیل ، مدت زیادی طول می کشد تا بیماران متوجه زخم های ناشی از دیابت شوند. در این مورد ، اغلب برای درمان دیابت  خیلی دیر است.

چرا زخم باید درمان شود؟

پس از تشکیل زخم های دیابتی ، مراقبت از پا باید به صورت حرفه ای و تحت نظر متخصص انجام شود. این فرآیند توسط  متخصص  انجام می شود. مراقبت از پا علاوه بر جلوگیری از ایجاد عفونت ، از روند قطع عضو نیز جلوگیری می کند.

به منظور افزایش کیفیت زندگی بیمار و حفظ عملکرد سالم پا ، زخم دیابتی باید درمان شود.

هدف اصلی فرآیند درمان مشکل زخم پا که در بسیاری از بیماران دیابتی مشاهده می شود این است که اطمینان حاصل شود که زخم در زمان کوتاهی بهبود می یابد.

بهبود زخم دیابتی در دوره اولیه می تواند از ایجاد عفونت و همچنین از ایجاد مشکلاتی مانند گانگرن جلوگیری کند.

درمان زخم های پا که بهبود نمی یابد

شرایطی وجود دارد که در روند درمان دیابت ضروری است. این موارد را می توان به شرح زیر فهرست کرد ؛

  • پیشگیری و درمان عفونت
  • پیشگیری از فشار و سنگینی در نواحی زخم
  • تمیز کردن بافت های مرده (دبریدمان)
  • پانسمان و مراقبت مناسب و استفاده از پانسمان
  • کنترل قند خون
  • درمان مشکلات گردش خون

همه زخم های دیابتی عفونی نیستند. لازم است تعیین کنیم که آیا برای وضعیت عفونی  یک فرآیند تشخیص  وجود دارد و یک برنامه درمانی تهیه کنیم.

  • کنترل قند خون
  • پانسمان زخم
  • عدم راه رفتن با پای برهنه

نباید فشار بیش از حد روی پای آسیب دیده وارد شود و این ناحیه نباید تحت فشار نگه داشته شود. در عین حال می توان از رشد و عفونت زخم با استفاده از کفش های مخصوص جلوگیری کرد. به طور خلاصه ، از تماس زخم با هر ماده ای باید اجتناب شود.

در سال های اخیر محصولات مختلفی برای مراقبت از زخم تولید شده است.  مراقبت از زخم دیابت باید توسط متخصص انجام شود.

درمان زخم های پا که بهبود نمی یابد

کنترل قند خون:

کنترل قند خون به منظور بهبود زخم های دیابتی و جلوگیری از ظهور زخم های جدید ضروری است. قند خون توسط متخصصان تحت فرآیندهای درمانی قابل کنترل است.

بسیاری از زخم هایی که در معرض عفونت نیستند بدون نیاز به اعمال جراحی قابل درمان هستند. با این حال ، اگر زخم با وجود استفاده از تمام روش های غیر جراحی بهبود نیابد ، ممکن است نیاز به عمل جراحی باشد.

در روش درمان جراحی ، بافت ها و استخوان هایی که از ترمیم زخم جلوگیری می کنند برداشته می شوند ، ناحیه از عفونت پاک می شود و با اصلاح تغییر شکل ها و استفاده از تکه های پوست ، زخم بسته می شود.

Source: www.zekidoktor.com

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *