چگونه می توان از ایجاد زخم دیابتی جلوگیری کرد؟

بیماری عروقی دیابت (زخم دیابتی):

یکی از مهم ترین مشکلات بیماران دیابتی زخم پا است. زخم پا نه تنها مشکلی است که کیفیت زندگی بیمار را مختل می کند، بلکه باعث ایجاد عواقب تهدید کننده زندگی در پا می شود. زخم پا تقریباً در 20٪ بیماران دیابتی در طول زندگی آنها رخ می دهد. 6 درصد از بیماران مبتلا به زخم پا به دلیل التهاب زخم یا سایر مشکلات مربوط به زخم در بیمارستان بستری می شوند. از طرفی دیابت و زخم های ناشی از آن مهم ترین عامل قطع عضو هستند. در 24% از بیماران دیابتی که در پاهایشان زخم ایجاد می شود، پا قطع می شود.  بنابراین پیشگیری و درمان زخم پا در دیابتی ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

در چه افرادی زخم پا را ایجاد می شود؟

هر فرد مبتلا به دیابت ممکن است دچار زخم پا شود. به طور خاص، مردان مسن مبتلا به دیابت طولانی مدت، بیمارانی که از انسولین استفاده می کنند و افراد مبتلا به بیماری کلیوی، چشمی و قلبی ناشی از دیابت در معرض خطر بیشتری برای زخم پا هستند. علاوه بر این، الکل و سیگار نیز در ایجاد زخم پا نقش دارند.

زخم پا در افراد دیابتی چگونه ایجاد می شود؟

زخم پا در افراد دیابتی به دلیل ترکیبی از عوامل متعدد ایجاد می شود. مهم ترین این عوامل کاهش حس پا در اثر تخریب اعصاب (نوروپاتی) به دلیل دیابت، انسداد شریانی، بدشکلی پا در اثر نوروپاتی، تحریکات و صدمات مکرر است. در افراد دیابتی نوروپاتی در نتیجه آسیب به اعصاب ناشی از قند خون بالا در طول سال ها ایجاد می شود و حس لامسه پا از بین می رود. از طرفی با توجه به اینکه غدد چربی و عرق پوست با اثر نوروپاتی کار نمی کنند، پوست خشک می شود و به راحتی آسیب می بیند زیرا انعطاف و شادابی خود را از دست می دهد. در برخی از بیماران دیابتی، با تغییر شکل پا و پویایی راه رفتن با نوروپاتی که بر عضلات پا تأثیر می گذارد، درد شروع به انتقال به قسمت هایی از پا که عادت به تحمل وزن ندارند، می شود و به پوست این نواحی فشار وارد می کند. بیمار با چنین پایی متوجه زخم که هنگام برخورد پایش به چیزی، سوختن یا فرو رفتن شی ایجاد می شود، نمی شود، زیرا به دلیل نوروپاتی دردی احساس نمی کند. به این ترتیب یا خود به خود زخمی ایجاد می شود و بیمار به دلیل اینکه متوجه زخم نمی شود هیچ اقدام درمانی و حفاظتی انجام نمی دهد. از سوی دیگر، بخش قابل توجهی از بیماران دارای انسداد در وریدهای منتهی به پا هستند. برای التیام یک زخم ده برابر خون طبیعی نیاز دارد. زخمی که به دلیل انسداد ورید و در نتیجه جریان ناکافی خون به پا و اثرات منفی دیابت ایجاد می شود، اغلب خود به خود خوب نمی شود و پیشرفت می کند. هنگامی که زخم ملتهب می شود، بهبود دشوارتر می شود. این که اکثر بیماران سالخورده، نیازمند مراقبت و افراد با مشکلات بینایی هستند و عدم وجود درد در زخم، تشخیص زخم را دشوار می کند. به طور کلی، بیماران پس از مشکل ساز شدن زخم به متخصص مراجعه می کنند. زخم های ایجاد شده برای مدتی بدون توجه می مانند و گسترش می یابند و به عمق استخوان ها و مفاصل نفوذ می کنند. هنگامی که زخم ها یا عفونت های طولانی مدت نمی توانند تغذیه شوند، قانقاریا در قسمت های انتهایی ایجاد می شود. به این ترتیب زخم ها یا عفونت های دیابتی از یک طرف پخش می شوند و از طرف دیگر به قانقاریا تبدیل می شوند. در هر صورت می تواند منجر به از دست دادن پا شود.

چرا زخم باید درمان شود؟

پس از تشکیل زخم، مراقبت از زخم توسط متخصصان معالج ضروری است. درمان زخم پا برای جلوگیری از عفونت و قطع عضو و بهبود عملکرد پا و کیفیت زندگی ضروری است.

چگونه زخم پا را در بیماران دیابتی درمان کنیم؟

هنگامی که زخم پا در یک بیمار دیابتی ایجاد می شود، اولین هدف این است که بهبود فوری داشته باشد. هر چه دوره بهبود کوتاه تر باشد، خطر تبدیل زخم به مشکلاتی مانند عفونت و قانقاریا کم تر می شود. برخی از عوامل برای ارائه درمان ضروری است.

اینها:

• پیشگیری از عفونت
•  از بین بردن فشار و وزن روی نواحی آسیب دیده
• حذف بافت های مرده (دبریدمان)
• پانسمان و مراقبت مناسب
•  تنظیم قند خون
•  درمان مشکلات گردش خون و انسداد عروق در صورت وجود

همه زخم ها عفونی نیستند. اما باید با معاینه دقیق و یا در صورت نیاز با آزمایش مشخص شود که آیا عفونت وجود دارد و در صورت وجود عفونت با آنتی بیوتیک مناسب درمان شود. کارهایی که باید برای محافظت از زخم در برابر عفونت انجام دهید:

•  کنترل قند خون
• تمیز نگه داشتن زخم و پانسمان
• هر روز زخم را تمیز کنید
•  پابرهنه راه نرفتن

به منظور اطمینان از بهبود زخم، فشار و بار وارده بر ناحیه آسیب دیده باید برداشته شود. به عنوان مثال، اگر هنگام راه رفتن، زخم در نقطه‌ ای باشد که با زمین تماس داشته باشد، نباید راه ‌رفت یا کفش‌های مخصوصی برای جلوگیری از پا گذاشتن روی آن ناحیه پوشید. به عنوان مثال در صورت وجود زخم در پاشنه پا باید با مواد مناسب از تماس زخم با زمین جلوگیری کرد.

مراقبت از زخم در سال های اخیر پیشرفت قابل توجهی داشته است و بسیاری از محصولات جدید ظاهر شده اند. کاربردهای مختلفی در مراقبت از زخم وجود دارد.

source: https://www.cuneytkoksoy.com/seker-yarasi