تورم بیش از حد پا و مچ پا که در اثر تجمع مایع در بافت ها ایجاد می شود ، ادم نامیده می شود. می توان آن را در هر قسمتی از بدن مشاهده کرد.
ورم بعد از خوردن غذاهای شور و نشستن طولانی مدت در یک حالت شایع است. برخی افراد نیز ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی دچار تورم شوند. با این حال ، اینها تنها دلایل تورم نیستند.
دیابت همچنین می تواند باعث ادم یا تورم در پا و مچ پا شود. تورم در افراد مبتلا به دیابت معمولاً به دلیل عوامل مرتبط با دیابت است ، مانند:
- چاقی
- گردش خون ضعیف
- نارسایی وریدی
- مشکلات قلبی
- مشکلات کلیوی
- عوارض جانبی دارو
در موارد نادر ، ادم ممکن است به دلیل افزایش گرایش به نازک شدن مویرگ ها یا گاهی مصرف مقادیر زیاد انسولین باشد.
دیابت و تورم:
دیابت شرایطی است که بدن اصلا یا به اندازه کافی انسولین تولید نمی کند. انسولین هورمونی است که از پانکراس ترشح می شود. این به سلول های شما کمک می کند تا قند را جذب کنند.
اگر بدن شما به درستی از انسولین استفاده نکند ، سطح بالای گلوکز (قند) می تواند در خون شما تجمع یابد. در صورت عدم درمان ، سطح بالای گلوکز می تواند به دیواره رگ های خونی کوچک تر آسیب برساند. این آسیب می تواند منجر به گردش خون ضعیف شود.
هنگامی که خون شما به درستی گردش نمی کند ، مایع در قسمت های خاصی از بدن شما مانند پاها ، مچ پا و پا به دام می افتد.
اگر مبتلا به دیابت هستید ، به دلیل تمایل به کند شدن روند بهبود ، تورم نیز می تواند پس از آسیب پا یا مچ پا ایجاد شود.
با گذشت زمان ، قند خون بالا می تواند به اعصاب اندام تحتانی و سایر قسمت های بدن شما آسیب برساند. این می تواند منجر به بی حسی شود ، که تشخیص صدمات مانند پیچ خوردگی ، شکستگی و بریدگی را دشوار می کند.
رگ به رگ شدن و شکستگی های درمان نشده می تواند باعث تورم شود. علاوه بر این، یک بریدگی درمان نشده می تواند آلوده و متورم شود.
ابتدا در مورد هر تورمی که تجربه می کنید با دکترتان صحبت کنید، چرا که گاهی اوقات آدم می تواند سرنخی از وجود یک مشکل زمینه ای مانند بیماری قلبی، کلیه یا کبد باشد.
اگر دیابت دارید ، مهم است که به طور منظم پای خود را از نظر بریدگی ، کبودی و سایر آسیب ها بررسی کنید. برای بررسی مشکلات گردش خون یا آسیب عصبی در اندام تحتانی به صورت دوره ای به متخصص مراجعه کنید.
اگر تورم ناشی از دیابت را تجربه می کنید ، در اینجا 10 نکته برای کمک به مدیریت مایعات در پاها وجود دارد.
از جوراب های فشاری استفاده کنید:
جوراب های فشاری به حفظ فشار مناسب در پا و ساق پاها کمک می کند. این می تواند گردش خون در پاها را بهبود بخشد و تورم را کاهش دهد.
می توانید جوراب های فشاری را از داروخانه یا فروشگاه لوازم پزشکی خریداری کنید. این جوراب ها در سطوح مختلف از جمله سبک ، متوسط و سنگین موجود هستند. اگر نمی دانید چه سطحی را بخرید ، با پزشک خود صحبت کنید.
مهم است که جوراب های فشاری خیلی سفت نباشند ، بنابراین با فشرده سازی سبک شروع کنید و در صورت لزوم فشرده سازی را افزایش دهید. یک جوراب فشاری که خیلی تنگ است می تواند مانع گردش خون شود. همچنین مهم است که جوراب روی زخم یا زخم باز قرار نگیرد.
جوراب های فشاری ساق پا را تا زانو می پوشانند. آنها را مانند جوراب های معمولی در طول روز بپوشید و قبل از خواب دربیاورید. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا لازم است آنها را برای یک پا یا هر دو بپوشید.
پاهای خود را بالا بیاورید:
بالا بردن پای شما از سطح قلب نیز می تواند به کاهش احتباس مایعات در قسمت پایین بدن شما کمک کند. به جای تجمع مایع در پای شما ، مایع به بدن شما باز می گردد.
می توانید پای خود را هنگام نشستن روی مبل یا دراز کشیدن روی تخت بلند کنید. برای نگه داشتن پای خود از بالش استفاده کنید.
ژست یوگا Legs Up the Wall نیز ممکن است مفید باشد. در اینجا نحوه انجام آن آمده است:
- به پشت دراز بکشید و باسن خود را تا جای ممکن به دیوار نزدیک کنید.
- در حالی که دراز کشیده اید ، پاهای خود را بالا بیاورید و آنها را به دیوار تکیه دهید.
- این حالت را حدود 5 تا 10 دقیقه نگه دارید.
- به طور منظم ورزش کنید:
عدم فعالیت می تواند تورم پاهای شما را افزایش دهد. سعی کنید تا حد امکان در طول روز حرکت کنید. ورزش نه تنها برای کنترل وزن و بهبود قند خون مفید است ، بلکه می تواند گردش خون را افزایش داده و تورم را کاهش دهد.
ورزش های غیر وزنی مانند شنا ، دوچرخه سواری و پیاده روی را انتخاب کنید. بیشتر روزهای هفته 30 دقیقه ورزش را هدف قرار دهید.
کاهش وزن:
کاهش وزن همچنین به کاهش تورم در اندام تحتانی کمک می کند. مزایای حفظ وزن سالم شامل درد مفاصل کم تر ، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و حفظ سطح طبیعی قند خون آسان تر است.
هنگامی که قند خون شما در محدوده هدف قرار دارد ، احتمال اینکه به عروق خونی آسیب وارد کند کم تر است ، که می تواند منجر به گردش خون ضعیف و تورم شود.
هیدراته بمانید:
اگر بدن شما مایعات را حفظ کند ، نوشیدن آب بیشتر ممکن است مضر باشد. اما هرچه مایعات بیشتری مصرف کنید ، مایعات بیشتری از طریق ادرار دفع می شود.
بعلاوه ، هنگامی که بدن شما دچار کم آبی شده است ، بدن آب اضافی را در خود نگه می دارد. برای بهبود تورم ، نوشیدن 8 تا 10 لیوان آب در روز را هدف قرار دهید.
قبل از افزایش مصرف مایعات ، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود که آیا این برای شما مناسب است یا خیر. گاهی اوقات ، اگر ادم به دلیل مشکلات قلبی یا مشکلات کبدی باشد ، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که مصرف مایعات خود را محدود کنید.
نمک را محدود کنید:
خوردن غذاهای شور زیاد نیز می تواند تورم را بدتر کند. به جای نمک ، گیاهانی مانند:
- پودر سیر
- پونه کوهی
- رزماری
- آویشن
- فلفل قرمز
با توجه به کلینیک مایو ، یک آمریکایی به طور متوسط حدود 3400 میلی گرم (میلی گرم) سدیم در روز مصرف می کند ، اما دستورالعمل ها توصیه می کند که بیش از 2300 میلی گرم در روز مصرف نکنید.
اگر دیابت دارید ، ممکن است نیاز به مصرف نمک کم تری داشته باشید. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید چه مقدار نمک می توانید با خیال راحت در روز بخورید. برای کاهش مصرف ، میوه و سبزیجات تازه بیشتری بخورید ، غذاهای فرآوری شده نخرید و به دنبال محصولات کنسروی کم سدیم باشید.
هر ساعت برخیزید و حرکت کنید:
نشستن طولانی مدت نیز می تواند تورم را افزایش دهد. حداقل یک بار در ساعت از خواب بیدار شوید و سه تا پنج دقیقه پیاده روی کوتاه انجام دهید تا گردش خون افزایش یابد. داشتن مانیتور فعالیتی که به شما یادآوری می کند هر ساعت حرکت کنید ممکن است مفید باشد.
مکمل های منیزیم را امتحان کنید:
منیزیم یک ماده مغذی است که به تنظیم عملکرد عصب و سطح قند خون کمک می کند. احتباس مایعات یا تورم می تواند نشانه کمبود منیزیم باشد.
برای کمک به رفع کمبود ، 200 تا 400 میلی گرم منیزیم در روز مصرف کنید. مکمل های منیزیم را طبق دستور مصرف کنید. در صورت مصرف داروهای دیگر یا مشکلات سلامتی ، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف مقادیر زیاد مکمل غذایی منیزیم می تواند منجر به اسهال ، گرفتگی معده و حالت تهوع شود. عوارض شدید مکمل شامل ضربان نامنظم قلب و ایست قلبی است.
اگر بیماری مزمن کلیوی دارید ، مصرف مکمل ممکن است باعث تجمع منیزیم در خون شما شود که می تواند منجر به ضعف ماهیچه ها شود.
با روغن های اساسی آزمایش کنید:
استفاده موضعی از برخی روغن های اساسی نیز ممکن است گردش خون را بهبود بخشد. به عنوان مثال ، روغن اسطوخودوس به بهبود گردش خون و کاهش ادم کمک کرده است.
سایر روغن های ضروری که ممکن است تورم را کاهش دهند شامل نعناع ، بابونه و اکالیپتوس است ، اگرچه تحقیقات کافی برای اثبات اثربخشی این داروها انجام نشده است.
پاهای خود را در نمک اپسوم خیس کنید:
نمک اپسوم یک ترکیب سولفات منیزیم است که به تسکین درد و کاهش تورم کمک می کند. حمام پا یا وان را با آب پر کنید و کمی نمک اپسوم را در آب بریزید. حدود 15 تا 20 دقیقه پای خود را خیس کنید.
اگر مبتلا به نوروپاتی دیابتی هستید ، ابتدا دمای آب را با دستان خود آزمایش کنید تا از صدمه به پای خود جلوگیری کنید.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر تورم شما جدید ، بدتر یا عمومی شده است ، به پزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند وضعیت شما را تشخیص داده و تعیین کنند که کدام درمان خانگی برای شما مناسب است.
تورم در افراد مبتلا به دیابت ممکن است ناشی از بیماری مرتبط با دیابت باشد ، مانند:
- نارسایی وریدی
- چاقی
- نارسایی قلبی
- مشکلات کبدی یا کلیوی
- عوارض جانبی دارو
- سطح پروتئین پایین
برای تورم پا ، ساق پا یا مچ پا که با درمان های خانگی بهبود نمی یابد ، به پزشک مراجعه کنید.
همچنین برای تورم که فقط در یک طرف بدن شما ایجاد می شود ، باید به پزشک مراجعه کنید. این می تواند نشانه ای از ترومبوز ورید عمقی باشد که یک لخته خون است که در یک یا چند رگ عمقی ساق پا ایجاد می شود. این وضعیت می تواند باعث درد ، تورم و یا هیچ علامتی نشود.
همچنین ، به طور مرتب پای خود را از نظر وجود زخم بررسی کنید تا از عفونت جلوگیری شود. اگر زخم یا تاول دارید که بهبود نمی یابد ، به پزشک مراجعه کنید.
نتیجه نهایی:
تورم در پاها می تواند با یا بدون دیابت رخ دهد ، اگرچه دیابت اغلب به دلایل متعددی با تورم پا همراه است.
داروهای خانگی مانند بالا بردن پا ، ورزش و هیدراته ماندن گاهی اوقات می تواند با تورم مبارزه کند. با این حال ، مهم است که در مورد هر گونه تورم جدید یا مداوم با پزشک خود صحبت کنید.
Source: www.healthline.com
بدون دیدگاه