نوروپاتی دیابتی چیست؟
نوروپاتی دیابتی یک عارضه جدی و رایج دیابت نوع 1 و نوع 2 است. این یک نوع آسیب عصبی ناشی از سطح بالای قند خون بلند مدت است. این وضعیت معمولا به آرامی، گاهی اوقات در طی چند دهه توسعه می یابد.
اگر دیابت دارید و متوجه بی حسی، سوزش، درد یا ضعف در دست یا پای خود دارید، باید به متخصص مراجعه کنید. این علائم اولیه نوروپاتی محیطی است. خطر معمولا زمانی است که شما نمی توانید احساس درد کنید و زخم روی پا رشد می کند.
در موارد نوروپاتی شدید یا طولانی مدت محیطی، ممکن است آسیب پذیر به آسیب یا عفونت باشد. در موارد جدی، بهبود زخم ضعیف یا عفونت می تواند منجر به قطع عضو شود.
انواع مختلفی از نوروپاتی دیابتی وجود دارد که بر روی مناطق مختلف بدن شما تأثیر می گذارد و علائم مختلفی را ایجاد می کند. اگر دیابت دارید، مهم است که به طور منظم سطح قند خون خود را بررسی کنید و اگر علائم نوروپاتی را داشته باشید، با متخصص خود تماس بگیرید.
علائم نوروپاتی دیابتی چیست؟
علائم نوروپاتی شایع است که به تدریج ظاهر می شود. در بسیاری از موارد، اولین نوع آسیب عصبی رخ می دهد که شامل اعصاب پاها است.
علائم بسته به مناطق تحت تاثیر قرار می گیرند. علائم و نشانه های متداول انواع مختلف نوروپاتی دیابتی عبارتند از:
- حساسیت به لمس
- از دست دادن حس لمس
- دشواری با هماهنگی هنگام راه رفتن
- بی حسی یا درد در دست یا پای شما
- احساس سوزش در پاها، به ویژه در شب
- ضعف عضلانی
- تهوع، سوء هاضمه یا استفراغ
- اسهال یا یبوست
- سرگیجه زمانی که ایستاده اید
- عرق بیش از حد یا کم
- مشکلات مثانه، مانند تخلیه ناقص مثانه
- خشکی واژن
- اختلال در نعوظ
- قند خون پایین
- مشکلات بینایی
- افزایش ضربان قلب
انواع مختلف نوروپاتی دیابتی چیست؟
انواع مختلف نوروپاتی دیابتی چیست؟اصطلاح نوروپاتی برای توصیف چندین نوع آسیب عصبی استفاده می شود. در افراد مبتلا به دیابت، چهار نوع اصلی نوروپاتی وجود دارد.
نوروپاتی محیطی:
شایع ترین شکل نوروپاتی، نوروپاتی محیطی است. نوروپاتی محیطی معمولا پاها و ساق پاها را تحت تاثیر قرار می دهد، اما همچنین می تواند بر روی بازوها یا دست ها تاثیر بگذارد. علائم متنوع هستند و می توانند خفیف تا شدید باشند. آنها عبارتند از:
- بی حسی
- سوزش
- حساسیت شدید به لمس
- حساسیت به دمای گرم و سرد
- درد شدید یا گرفتگی
- ضعف عضلانی
- از دست دادن تعادل یا هماهنگی
بعضی از افراد اغلب در شب ها علائم را تجربه می کنند.
اگر نوروپاتی محیطی دارید، ممکن است احساس آسیب یا درد خود را در پای خود احساس نکنید. افراد مبتلا به دیابت اغلب گردش خون ضعیف دارند. این ترکیب خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. در موارد شدید، عفونت می تواند منجر به قطع عضو شود.
نوروپاتی خودمختار:
دومین نوع شایع نوروپاتی در افراد مبتلا به دیابت، نوروپاتی اتونومیک است. سیستم عصبی اتونومیک سیستم های دیگر را در بدن شما اجرا می کند که هیچ کنترل آگاهانه ای ندارید. بسیاری از اندام ها و عضلات توسط آن کنترل می شوند، از جمله شما:
- دستگاه گوارش
- غدد عرق
- ارگان های جنسی و مثانه
- سیستم قلب و عروق
مشکلات هضم:
آسیب عصبی به سیستم گوارش ممکن است باعث :
- یبوست
- اسهال
- مشکل
- تأخیر در هضم اغلب کنترل سطوح گلوکز خون را دشوارتر می کند ، زیرا اغلب مکرراً مقادیر بالا و پایین خوانده می شود.
گاستروپارزی باعث تاخیر در هضم غذا می شود که با گذشت زمان بدتر می شود و منجر به حالت تهوع و استفراغ مکرر می شود. معمولاً خیلی زود احساس سیری می کنید و نمی توانید یک وعده غذایی را تمام کنید.
تأخیر در هضم اغلب کنترل سطوح گلوکز خون را دشوارتر می کند ، زیرا اغلب مکرراً مقادیر بالا و پایین خوانده می شود.
همچنین علائم هیپوگلیسمی مانند تعریق و تپش قلب در افراد مبتلا به نوروپاتی اتونوم قابل تشخیص نیست. این می تواند به معنی عدم توجه به قند خون پایین باشد و خطر بروز اورژانس هیپوگلیسمی را افزایش دهد.
مشکلات جنسی و مثانه:
نوروپاتی خودکار نیز ممکن است باعث مشکلات جنسی مانند اختلال نعوظ ، خشکی واژن یا مشکل در رسیدن به ارگاسم شود. نوروپاتی در مثانه می تواند باعث بی اختیاری ادرار شود یا تخلیه کامل مثانه را دشوار کند.
مشکلات قلبی عروقی:
آسیب به اعصابی که ضربان قلب و فشار خون را کنترل می کنند می تواند باعث کندتر شدن پاسخ آنها شود. ممکن است هنگام ایستادن پس از نشستن یا دراز کشیدن ، یا زمانی که به خود فشار می آورید ، افت فشار خون را تجربه کنید و احساس سبکی یا سرگیجه کنید. نوروپاتی خودکار نیز می تواند باعث ضربان قلب غیرطبیعی سریع شود.
نوروپاتی خودکار می تواند تشخیص برخی از علائم حمله قلبی را دشوار کند. وقتی قلب شما اکسیژن کافی دریافت نمی کند ، ممکن است هیچ گونه احساس درد در قفسه سینه نداشته باشید. اگر نوروپاتی اتونوم دارید ، باید سایر علائم هشداردهنده حمله قلبی را بشناسید ، از جمله:
- تعریق زیاد
- درد در بازو ، پشت ، گردن ، فک یا معده
- تنگی نفس
- حالت تهوع
- سبکی سر
نوروپاتی پروگزیمال:
یک نوع نادر از نوروپاتی ، نوروپاتی پروگزیمال است که به عنوان آمیوتروفی دیابتی نیز شناخته می شود. این نوع نوروپاتی بیشتر در بزرگسالان بالای 50 سال مبتلا به دیابت نوع 2 کنترل شده و در مردان بیشتر مشاهده می شود.
اغلب بر باسن یا ران تاثیر می گذارد. ممکن است درد ناگهانی و گاهی شدید را تجربه کنید. ضعف عضلانی در پاهای شما ممکن است ایستادن بدون کمک را دشوار کند. آمیوتروفی دیابتی معمولاً فقط یک طرف بدن را درگیر می کند.
پس از شروع علائم ، معمولاً بدتر می شوند و سپس سرانجام به آرامی شروع به بهبود می کنند. خوشبختانه اکثر افراد در عرض چند سال حتی بدون درمان بهبود می یابند.
نوروپاتی کانونی:
نوروپاتی کانونی یا مونونوروپاتی زمانی رخ می دهد که یک عصب یا گروه عصبی خاصی آسیب ببیند و باعث ضعف در ناحیه آسیب دیده شود. این اغلب در دست ، سر ، تنه یا ساق پا رخ می دهد. به طور ناگهانی ظاهر می شود و معمولاً بسیار دردناک است.
مانند نوروپاتی پروگزیمال ، اکثر نوروپاتی های کانونی طی چند هفته یا چند ماه از بین می روند و هیچ آسیب دائمی بر جای نمی گذارند. شایع ترین نوع سندرم تونل کارپال است.
اگرچه بیشتر علائم سندرم تونل مچ دست را احساس نمی کنند ، اما حدود 25 درصد از افراد مبتلا به دیابت تا حدی فشرده سازی عصب در مچ دست دارند.
علائم نوروپاتی کانونی عبارتند از:
- درد ، بی حسی ، سوزن سوزن شدن انگشتان دست
- ناتوانی در تمرکز
- دید دوتایی
- درد پشت چشم
- فلج بل
چه چیزی باعث نوروپاتی دیابتی می شود؟
نوروپاتی دیابتی ناشی از سطح بالای قند خون پایدار در طول یک دوره طولانی از زمان است. عوامل دیگر می توانند منجر به آسیب عصبی شوند، مانند:
- آسیب به رگ های خونی ناشی از سطح کلسترول بالا
- آسیب مکانیکی ، مانند صدمات ناشی از سندرم تونل کارپال
- سبک زندگی ، مانند سیگار کشیدن یا مصرف الکل
سطوح پایین ویتامین B-12 نیز می تواند منجر به نوروپاتی شود. متفورمین ، یک داروی رایج برای کنترل دیابت ، می تواند سطح ویتامین B-12 را کاهش دهد. برای تشخیص کمبود ویتامین می توانید از پزشک خود یک آزمایش خون ساده بخواهید.
نوروپاتی دیابتی چگونه تشخیص داده می شود؟
متخصص با پرسیدن علائم و سابقه پزشکی ، تعیین می کند که آیا شما دارای نوروپاتی هستید یا خیر. شما همچنین یک معاینه فیزیکی خواهید داشت. آنها میزان حساسیت شما به دما و لمس ، ضربان قلب ، فشار خون و توده عضلانی شما را بررسی می کنند.
متخصص شما ممکن است آزمایش رشته ای را انجام دهد تا حساسیت پا را آزمایش کند. برای این منظور ، آنها از فیبر نایلونی برای بررسی اندام شما در صورت از دست دادن حس استفاده می کنند. ممکن است برای آزمایش آستانه ارتعاش از چنگال تنظیم استفاده شود.
نوروپاتی دیابتی چگونه درمان می شود؟
هیچ درمانی برای نوروپاتی دیابتی وجود ندارد ، اما می توانید پیشرفت آن را کند کنید. حفظ سطح قند خون در محدوده سالم بهترین راه برای کاهش احتمال ایجاد نوروپاتی دیابتی یا کند کردن پیشرفت آن است. همچنین می تواند برخی علائم را تسکین دهد.
ترک سیگار و ورزش منظم نیز بخشی از یک برنامه درمانی جامع است. همیشه قبل از شروع یک برنامه تناسب اندام جدید با متخصص یا تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. همچنین ممکن است از متخصص خود در مورد درمان های مکمل یا مکمل های نوروپاتی سوال کنید.
مدیریت درد:
ممکن است از داروها برای درمان درد ناشی از نوروپاتی دیابتی استفاده شود. در مورد داروهای موجود و عوارض جانبی احتمالی آنها با متخصص خود مشورت کنید. نشان داده شده که چندین دارو به علائم کمک می کند.
همچنین ممکن است بخواهید درمان های جایگزین مانند طب سوزنی را در نظر بگیرید. درمان های جایگزین ممکن است در صورت استفاده همزمان با دارو ، تسکین بیشتری بدهند.
مدیریت عوارض:
بسته به نوع نوروپاتی شما ، متخصص می تواند داروها ، درمان ها یا تغییر شیوه زندگی را پیشنهاد کند که ممکن است به درمان علائم و دفع عوارض کمک کند.
به عنوان مثال ، اگر در نتیجه نوروپاتی با هضم غذا مشکل دارید ، متخصص ممکن است پیشنهاد کند که وعده های غذایی کوچک تر را بیشتر بخورید و میزان فیبر و چربی را در رژیم غذایی خود محدود کنید.
نوروپاتی محیطی در افراد مبتلا به دیابت بسیار شایع است و می تواند منجر به عوارض جدی پا شود که به نوبه خود منجر به قطع عضو می شود. در صورت ابتلا به نوروپاتی محیطی ، مراقبت ویژه از پاها و در صورت آسیب دیدگی یا زخم به سرعت کمک گرفتن از آنها بسیار مهم است.
آیا می توان از نوروپاتی دیابتی جلوگیری کرد؟
اگر قند خون خود را با هوشیاری کنترل کنید ، اغلب می توان از نوروپاتی دیابتی اجتناب کرد. برای انجام این کار ، در موارد زیر ثابت قدم باشید:
- سطح قند خون خود را کنترل کنید
- مصرف داروها طبق دستور
- رژیم غذایی خود را مدیریت کنید
- فعال بودن
در صورت بروز نوروپاتی دیابتی ، با متخصص خود همکاری نزدیک داشته باشید و توصیه های او را برای کند کردن پیشرفت آن دنبال کنید. با مراقبت مناسب ، می توانید آسیب به اعصاب خود را کاهش داده و از عوارض جلوگیری کنید.
Source: www.healthline.com
بدون دیدگاه